Qəhvəyi şeir

L.-yə

Çəkdi gözlərini
uzaqdan boylanan
Sienanın siluetindən,
baxdı bağçasının
qoca ağaclarına,
qoca ağacların
əsl şərablıq
tünd mantarlarına,
bağçanın çılpaq torpağına
və orada-burada
torpağın ayıbını örtən
xəzəllərə –
vaxtsız payızın qurbanlarına…
– Sizə nə gətirim, Miss Braun?
– Qəhvə, zəhmət olmasa…
amma tünd, Moro!
Südsüz və şəkərsiz…

Bir cavab yazın

Sistemə daxil olmaq üçün məlumatlarınızı daxil edin və ya ikonlardan birinə tıklayın:

WordPress.com Loqosu

WordPress.com hesabınızdan istifadə edərək şərh edirsinz. Çıxış /  Dəyişdir )

Twitter rəsmi

Twitter hesabınızdan istifadə edərək şərh edirsinz. Çıxış /  Dəyişdir )

Facebook fotosu

Facebook hesabınızdan istifadə edərək şərh edirsinz. Çıxış /  Dəyişdir )

%s qoşulma